ชาวเน็ตร่วมแคมเปญ “ต่อต้านการตั้งซิงเกิลเกตเวย์” หวั่นถูกล้วง-ปิดกั้นข้อมูล

หลังมติคณะรัฐมนตรีได้สั่งการเร่งให้กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศ (ไอซีที) ดำเนินการจัดตั้ง “ซิงเกิล เกตเวย์” (Single Gateway) หรือระบบที่กำหนดให้การเข้าและออกของข้อมูลข่าวสารทางออนไลน์หรือระบบอินเทอร์เน็ตมีเพียงช่องทางเดียวเท่านั้น เพื่อให้สามารถคัดกรองและควบคุมเว็บไซต์ที่ไม่เหมาะสมได้ จากในปัจจุบันที่มีทางเข้าออกข้อมูลถึง 12 ช่องทาง

ล่าสุด เมื่อคืนวันที่ 23 กันยายน 2558 ได้ เกิดแคมเปญ “ต่อต้านการตั้งซิงเกิลเกตเวย์” โดย Coconut Shell Thailand เปิดพื้นที่ให้ประชาชนร่วมลงชื่อไม่สนับสนุนผ่านเว็บไซต์ change.org พร้อมระบุว่า โครงการดังกล่าวอาจส่งผลกระทบต่อผู้ใช้อินเทอร์เน็ตทุกคน เนื่องจากอาจถูกตรวจสอบและปิดกั้นข้อมูล ส่งผลต่อภาคเศรษฐกิจ บริษัทเอกชนหรือบริษัทต่างชาติอาจถูกล้วงข้อมูลจากรัฐบาล และหากถูกโจมตีหมายถึงระบบจะไม่สามารถใช้ได้ทั่วประเทศ นอกจากนั้น ยังอาจเกิดความแออัดของข้อมูล เพราะมีทางเข้าออกแค่ทางเดียวเท่านั้น

ทั้งนี้ ในแคมเปญ “ต่อต้านการตั้งซิงเกิลเกตเวย์” มีเนื้อหาระบุ ตามนี้

ถ้าตั้ง Single Gateway จริง ท่านจะพบเจอกับอะไร?
การถูกบล็อก แบน สแกน และตรวจสอบทุกการใช้งานในอินเตอร์เน็ตจากรัฐบาล
รัฐบาลสามารถป้องกันการเข้าถึงเว็บไซต์ที่ไม่ต้องการให้เข้าได้ เหมือนประเทศจีนที่ไม่อนุญาตให้เข้า Facebook หรือสื่อ Social Network ที่รัฐไม่ต้องการให้เข้าถึง การติดต่อสื่อสารทางอินเตอร์เน็ตทุกอย่างจะขึ้นอยู่กับระบบเดียว และถ้าระบบนั้น “ถูกโจมตีจนล้มเหลว” นั่นหมายถึงระบบอินเตอร์เน็ตที่ต้องพินาศทั้งประเทศ ความเชื่อมั่นของต่างชาติเกี่ยวกับระบบความมั่นคงและปลอดภัยของการให้บริการอินเตอร์เน็ตต่ำถึงขีดสุด เพราะหน่วยงานเอกชนสามารถถูกล้วงลูกโดยรัฐบาลได้ตลอดเวลา

Single Gateway คืออะไร?
เริ่มจากคำว่าเกตเวย์ก่อน เกตเวย์ถ้าแปลเป็นภาษาไทยง่ายๆ ก็คือประตูทางผ่าน ศัพท์ในวงการไอทีหมายถึงจุดที่เป็นเสมือนประตูเชื่อมระหว่างเครือข่ายหนึ่งไปยังอีกเครือข่ายหนึ่ง และเป็นตัวที่เชื่อมต่อโครงข่ายของแต่ละประเทศเข้าด้วยกัน
สมมุติว่าเราเชื่อมต่ออินเตอร์เน็ตกับเซิฟเวอร์ ปัจจุบันจะต้องผ่าน International internet gateway (IIG) ในประเทศเล็กๆ หรือประเทศที่ต้องการควบคุมผู้ใช้งานอินเตอร์เน็ตอย่างเช่น จีน หรือลาว ผู้ให้บริการ IIG จะมีเพียงเจ้าเดียวเท่านั้น ซึ่งก่อนหน้านี้ไทยก็เคยใช้ระบบนี้ตอนที่อินเตอร์เน็ตยังไม่แพร่หลายมากนัก คือเวลาต่ออินเตอร์เน็ต ทุกจุดเชื่อมต่อก็จะต้องมารวมที่ กสท. ซึ่งเป็นผู้ให้บริการ IIG แต่ในปัจจุบัน หลังวิกฤติปี 40 ไอเอ็มเอฟก็ได้สั่งให้เราเปิดเสรีโทรคมนาคม ทำให้เกตเวย์ในไทยเพิ่มมากขึ้นจนตอนนี้มีถึงสิบกว่าเกตเวย์แล้ว เพราะฉะนั้น Single Gateway ก็คือการใช้เกตเวย์เดียว เหมือนจีนและลาว เปรียบเสมือนการใช้ประตูเพียงบานเดียว เข้าออก ทำให้การใช้งานอินเตอร์เน็ตง่ายต่อการควบคุมโดยภาครัฐ
 
ทำไมรัฐจะกลับมาใช้ Single Gateway?
อย่างที่กล่าวไปแล้ว Single Gateway คือประตูเพียงบานเดียว คือไม่ว่าอินเตอร์เน็ตภายในประเทศจะเชื่อมกันกี่หมื่นกี่พันเส้น แต่ทางออกเพื่อไปเชื่อมกับเครือข่ายในต่างประเทศนั้นจะเหลือแค่จุดเดียวเท่านั้น การดูแลการเข้าถึงอินเตอร์เน็ต การตรวจสอบข้อมูล การดักจับข้อมูล ฯลฯ จึงทำได้ง่ายกว่าเยอะ ในรัฐที่มีการปกครองแบบอำนาจนิยมเบ็ดเสร็จเช่นประเทศไทย จึงอาจเป็นเรื่องไม่น่าแปลกใจเท่าไร ที่รัฐบาลจะพยายามควบคุมการใช้งานและเข้าถึงข้อมูลข่าวสารจากโลกภายนอก โดยอ้าง ‘ความมั่นคง’
 
ปัญหาและสิ่งที่จะตามมาของการใช้ Single Gateway?
แน่นอนว่าการมีประตูทางออกเดียวจะทำให้อินเตอร์เน็ตช้าลงแน่นอน และอีกอย่างคือหากว่าเกตเวย์ล่มก็จะล่มกันหมดทั้งประเทศ เพราะจะไม่มีเกตเวย์ตัวอื่นรองรับเลย แต่ที่สำคัญกว่านั้นก็คือการที่ผู้ให้บริการ gateway (ซึ่งมีอยู่เจ้าเดียว) สามารถดักจับข้อมูลสำคัญของผู้ใช้งานได้อย่างง่ายดาย รวมถึงปิดกั้นการเข้าถึงข้อมูลที่เราค้นหาได้อย่างรวดเร็วเต็มประสิทธิภาพด้วย
ถ้าหากมีการใช้ Single Gateway จริง ก็จะยิ่งทำให้บริษัทต่างประเทศลังเลมากยิ่งขึ้นในการเข้ามาลงทุนในประเทศไทย และผู้ให้บริการที่มีพาร์ทเนอร์กับบริษัทต่างประเทศก็อาจจะสูญเสียรายได้ เนื่องจากบริษัทข้ามชาติจะเกิดความไม่แน่ใจด้านความมั่นคงและปลอดภัยของการให้บริการอินเตอร์เน็ตในบ้านเรา หากล่มปุ๊ป แน่นอนว่าจบเห่แน่ทั้งประเทศ รวมถึงข้อมูลความลับทางการค้าก็อาจจะถูกล้วงได้โดยง่าย ในขณะเดียวกันผู้ใช้อินเตอร์เน็ตทั่วไปก็จะถูกจำกัดการเข้าใช้งานกับเครือข่ายต่างประเทศมากยิ่งขึ้น และยิ่งต้องระมัดระวังเป็นพิเศษกับการเข้าถึงเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมโดยไม่รู้ตัวด้วยเช่นกัน
 
อย่างไรก็ตาม มียอดผู้เข้าสนับสนุนในแคมเปญดังกล่าวเกือบ 16,000 คน จากจำนวนรายชื่อที่ต้องการ 25,000 รายชื่อ (ข้อมูล ณ วันที่ 24 กันยายน 2558 เวลา 12.00 น.)