สองคุณยายอยู่ห่างกันครึ่งโลก ฉลอง 70 ปีการเป็นเพื่อนทางจดหมาย ส่งถึงกันตั้งแต่วัยเด็กจนชราไม่มีขาด

ใครเคยมีเพื่อนทางจดหมายคงยังจำได้ถึงความรู้สึกแสนตื่นเต้นเมื่อกลับมาบ้านแล้วมีจดหมายฉบับใหม่จากเพื่อนที่อยู่ห่างไกลนอนรออยู่ในตู้ไปรษณีย์ แต่เมื่อเติบโตอะไรๆ ก็เปลี่ยนแปลง และการเขียนจดหมายก็ค่อยๆ หายไปจนขาดการติดต่อกันไปในที่สุด แต่กับสองคุณยายเอลิซาเบธ มาร์ติน ชาวนิวซีแลนด์ และคุณยายบาร์บารา ฟินช์ ชาวอังกฤษ มิตรภาพทางจดหมายของทั้งคู่นั้นยังคงเบ่งบานและงดงาม แม้จะผ่านกาลเวลานับจากจรดปากกาเขียนจดหมายฉบับแรกหากันมาตั้ง 70 ปีแล้ว!

ย้อนกลับไปเดือนพฤศจิกายน 1947 เด็กหญิงเอลิซาเบธ มาร์ติน วัย 14 ปี ได้เขียนจดหมายฉบับแรกถึงเด็กหญิงชาวอเมริกันวัย 14 ปีเท่ากัน ชื่อบาร์บารา ฟินช์ ที่เธอได้ชื่อและที่อยู่มาจากแมกกาซีน Women’s Weekly ที่คุณครูแลกเปลี่ยนเอามาแนะนำให้ และไม่เคยคาดคิดเลยว่าจากจุดเริ่มต้นตอนนั้น จะทำให้เธอได้เพื่อนวัยเดียวกันที่คุยกันได้อย่างสนุกสนานและสนิทสนมแม้จะอยู่ห่างไกลกันกว่าครึ่งโลก สาวน้อยทั้งสองคุยกันอย่างถูกคอด้วยมีรสนิยมความชอบเหมือนๆ กัน โดยเฉพาะเรื่องแมกกาซีนที่อ่านและดาราที่หลงใหล

ในเวลานั้นการส่งจดหมายแอร์เมลแต่ละครั้งใช้เวลามากถึง 6-7 สัปดาห์กว่าจะไปถึงปลายทาง หมายความว่าปีหนึ่งๆ เอลิซาเบธและมาร์ตินได้เขียนจดหมายตอบโต้กันเพียง 2-3 ฉบับเท่านั้น แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้มิตรภาพจืดจางลง สองสาวยังตั้งตารอจดหมายจากเพื่อนผู้อยู่ห่างไกลและเขียนโต้ตอบพูดคุยกันไม่รู้เบื่อ เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้น สิ่งที่พบเจอ เรื่องโรงเรียน เรื่องเพื่อน เรื่องครอบครัว ไปจนถึงเรื่องแฟน

คุณยายเอลซาเบธ มาร์ติน ภาพจาก: nzherald.co.nz

คุณยายบาร์บารา ฟินช์ ภาพจาก: oxfordmail.co.uk

เมื่อยุคสมัยเปลี่ยนผ่านการโต้ตอบผ่านจดหมายก็กลายมาเป็นอีเมล เรื่องแฟนหนุ่มที่เคยเล่าให้กันฟังก็กลายมาเป็นสามี ทั้งคู่แต่งงาน มีครอบครัว และก็ยังคงเล่าเรื่องลูก หลาน ไปจนถึงรุ่นเหลนของตนให้อีกคนฟัง

ระหว่างการติดต่อกันผ่านจดหมายใช่ว่าคุณยายทั้งสองไม่เคยพบเจอกันเลย หลังสื่อสารผ่านตัวหนังสือล้วนๆ มาเป็นปีที่ 33 คุณยายบาห์บาราก็มีโอกาสบินไปนิวซีแลนด์เพื่อพบกับเพื่อนคนนี้เป็นแรก คุณยายจากอังกฤษยังเผยว่าตอนที่จะได้เจอเอลิซาเบธนั้นรู้สึกตื่นเต้นมาก กังวลว่าจะเข้ากันได้เหมือนอย่างที่เป็นในจดหมายหรือเปล่า แต่ทุกสิ่งที่วิตกก็หายเป็นปลิดทิ้งเมื่อได้เจอหน้ากันจริงๆ เราทั้งคู่เข้ากันได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ และครอบครัวของเพื่อนก็ให้การต้อนรับเธออย่างอบอุ่นด้วย

ด้านคุณยายเอลิซาเบธถึงกับกล่าวว่า บาร์บาราเป็นมากกว่าแต่เพื่อนทางจดหมาย เธอเป็นเหมือนพี่เป็นพี่น้องจริงๆ เลยด้วยซ้ำ ยิ่งช่วง 2 ศตวรรษที่ผ่านมาทั้งคู่ต่างได้เผชิญคลื่นลูกใหญ่ในชีวิตคล้ายๆ กัน เราต่างสูญเสียสามี ฉันเสียลูกสาว ส่วนบาห์บาราเองก็สูญเสียลูกชาย ในตอนนั้นทำให้ฉันยิ่งรู้สึกว่ามิตรภาพระหว่างเรานี้มีความหมายกับฉันมากจริงๆ เช่นเดียวกับคุณยายบาร์บาราที่ซาบซึ้งกับมิตรภาพอันแน่นแฟ้นนี้ไม่ต่างกัน ทั้งคู่ผ่านอะไรมามากมาย และยังคงอยู่ข้างๆ กันตลอด

ไม่ว่าจะยามสุขหรือยามที่มีทุกข์ เรายังคงพูดคุยกันอยู่เสมอมา…แม้จะมีสิ่งต่างๆ เกิดขึ้นมากมายในช่วงเวลาเหล่านี้ แต่มันดีเหลือเกินที่มิตรภาพของเรานั้นยังคงอยู่

และในวันที่ 28 พฤศจิกายนนี้ ก็ครบรอบ 70 ปีการเป็นเพื่อนทางจดหมายและกลายเป็นเพื่อนรัก ที่รักและรู้ใจราวเป็นพี่น้องในครอบครัวเดียวกัน และเชื่อเหลือเกินกว่าคุณยายทั้งสองในวัย 84 จะยังคงมิตรภาพที่มีค่านี้ไว้ได้ตราบนานอย่างแน่นอน 😀
ที่มาและภาพ: oxfordmail, nzherald