หนุ่มอเมริกันอุทิศตัวเป็น Spider Man เยี่ยมผู้ป่วยเด็ก พานพบการพ่ายแพ้ต่อโรคร้าย จนป่วยโรคเครียดตาม

Ricky Mena หนุ่มอเมริกันผู้อุทิศตนเป็นสไปเดอร์แมนเพื่อเด็กๆ โชคร้าย ตระเวนเยี่ยมมอบความรักและกำลังใจเต็มเปี่ยมให้เด็กๆ ที่ป่วยหนัก แม้หวังให้หายดีแค่ไหนแต่หลายครั้งก็ไม่อาจยื้อชีวิตน้อยๆ ไว้ได้ อย่างน้อยก็อยู่เคียงข้างเรื่อยไปจนวันสุดท้ายของชีวิต หลายเหตุการณ์ทำสะเทือนใจจนป่วยโรคเครียดตาม

หากจะพูดถึงแรงบัลดาลใจที่ทำให้ “ริคกี้ เมนา” หนุ่มอเมริกันวัย 34 ปี แปลงตัวเองเป็นสไปเดอร์แมน ฮีโร่ใยแมงมุมขวัญใจเด็กๆ นั้น มันเริ่มต้นมาจากความฝันในค่ำคืนหนึ่งในปี 2014 เขาฝันเห็นคุณยายตัวเองจับจูงมือเขาให้ได้ดูเรื่องราวของสไปเดอร์แมนอีกที สไปเดอร์แมนในฝันจู่ๆ ก็ไปโผล่ที่โรงพยาบาล เข้าไปเยี่ยมทักทายเด็กๆ นับพันที่นอนป่วยบนเตียง สไปดี้ในฝันโดดไปมา พูดคุยกับเด็กๆ เล่าเรื่องฮา เอาของเล่นมาให้ ดวงหน้าเล็กๆ ของเด็กๆ ดูสดชื่นขึ้นทันตาแม้ว่ากายจะเจ็บป่วย และในฝันนั้นคุณยายบอกเขาว่าที่เห็นอยู่นั้นก็คือตัวเขาเอง “นั่นคือสิ่งที่หลานจะทำยังไงล่ะ”

แม้จะรู้ดีว่าเป็นเพียงความฝัน แต่มันก็จุดประกายในหัวใจของริคกี้ขึ้นมา ดวงหน้าซีดเซียวของเด็กๆ ที่มีรอยยิ้มสดใสสะกิดใจให้เขาต้องทำอะไรบางอย่าง ริคกี้ติดต่อหาร้านตัดเย็บชุดสไปเดอร์แมนที่เหมือนจริงที่สุด ยอมกระทั่งขายรถหรูสมบัติชิ้นใหญ่แทบจะอย่างเดียวที่เหลืออยู่เพื่อซื้อชุดนี้ สถานะทางการเงินของเขาในเวลานั้นไม่สู้ดีนัก ริคกี้ตกงานมาพักใหญ่และเพิ่งจะได้เริ่มงานเป็นเทรนเนอร์ แถมที่ซุกหัวนอนก็เป็นแค่โซฟาในห้องของเพื่อนสนิทเท่านั้น แต่นั่นก็ไม่ได้หยุดยั้งเขาจากความหวังที่จะสร้างรอยยิ้มให้เด็กๆ เหล่านี้เลย

เริ่มต้นภารกิจสไปเดอร์แมน
การจะเข้าไปให้กำลังใจเด็กๆ ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด เขาถูกปฏิเสธจากโรงพยาบาลทุกแห่งที่ติดต่อไปด้วยเหตุผลว่าเขาคือใครก็ไม่รู้ และไม่มีประสบการณ์อยู่กับผู้ป่วยเด็กด้วยซ้ำ แต่อย่างไรก็ตามภารกิจแรกได้เริ่มต้นขึ้นในเดือนตุลาคม 2014 เมื่อมีคนติดต่อผ่านมาทางเพื่อนของเขาหลังจากเห็นรูปเขาแต่งเป็นสไปดี้ในโทรศัพท์ ลูกชายของเธอป่วยหนักอยู่ที่โรงพยาบาล และคงจะดีหากได้เห็นฮีโร่โผล่ไปเยี่ยมไข้

การติดต่อขอเข้าเยี่ยมในผู้ป่วยชุดสไปเดอร์แมนตามกระบวนการของโรงพยาบาลไม่ได้รับการอนุมัติดังคาด ริคกี้เลยแอบเอาชุดใส่กระเป๋าไปเปลี่ยนที่โรงพยาบาลแล้วรีบย่องเข้าห้องผู้ป่วยของหนุ่มน้อย เขาใช้เวลากับเด็กชายอยู่นาน กระทั่งรปภ. ทราบเรื่องและมาเชิญตัวเขาออกไปอย่างสุภาพ อาจเป็นการเยี่ยมไข้ที่จบไม่สวยเท่าไร แต่ภาพที่แม่ของผู้ป่วยน้อยส่งมาให้เขาตอนไปเยี่ยมไข้ เป็นภาพของเด็กชายที่ใบหน้าแช่มชื่นและมีรอยยิ้มสดใส ก็ทำให้ริคกี้รู้ว่าสิ่งที่เขาทำไม่ได้ไร้ค่า มันมีความหมายมาก และเขาจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด

หลังจากนั้นริคกี้ก็สวมบทสไปดี้ไปเยี่ยมเด็กๆ ทั้งเด็กพิการ ผู้ป่วยออทิสติก เด็กไร้บ้าน และเด็กกำพร้า และเมื่อเขาโพสต์ภาพและเรื่องราวลงในโซเชียลมีเดีย ก็เริ่มมีโรงพยาบาลและศูนย์ดูแลผู้ป่วยเด็กติดต่อเข้ามาคับคั่ง จนเดือนต่อมาเขามีโรงพยาบาลถึง 4 แห่งที่ขอให้เขาเข้าไปเยี่ยมผู้ป่วยเด็กเป็นประจำ ภาพฟีดแบ็กที่ผู้ปกครองส่งกลับมายิ่งยืนยันว่าเขาทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว จะมีอะไรที่ดีไปกว่าทำให้เด็กๆ ยิ้มและหัวเราะออกมาได้อย่างสดชื่น มันเป็นชั่วขณะหนึ่งที่พวกเขาสามารถลืมความเจ็บปวดทรมานจากโรคที่เป็นอยู่

ในช่วงนั้นริคกี้เริ่มรับงานกะดึกเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย เพื่อให้มีเงินหมุนเวียนมากพอจะสนับสนุนในสิ่งที่ตัวเองมุ่งมั่นตั้งใจทำได้ ส่วนใหญ่มันหมดไปกับการหาของขวัญเล็กๆ น้อยๆ หอบหิ้วไปมอบให้เด็กๆ อย่างเช่นตุ๊กตา ชุดสมุดภาพระบายสี สีเทียน หน้ากาก ฯลฯ และส่วนหนึ่งก็เพื่อใช้รักษาดูแลชุดฮีโร่ใยแมงมุมนี้ด้วย แต่ภาระส่วนนี้บางคราวก็หนักหนาเกินกว่าที่ริคกี้จะหาเงินจุนเจือครอบคลุมได้หมด เขาจึงตัดสินใจตั้งมูลนิธิไม่แสวงกำไรขึ้นมา ภายใต้ชื่อ Heart of a Hero เปิดให้คนใจดีช่วยสนับสนุนสิ่งที่เขาทำ

แต่การเป็นฮีไร่ก็ไม่ง่าย…ความเจ็บป่วยของเด็กๆ ทำให้เขาจมลงในความเศร้า
นับจากเริ่มเป็นสไปดี้เยี่ยมไข้ในปี 2014 ริคกี้ได้ไปเยี่ยมเด็กๆ มาร่วมหมื่นคนแล้ว มันแสนสุขอิ่มเอิบใจที่เขาสามารถสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้เด็กๆ ได้ แต่หลายครั้งความเจ็บป่วยและการพ่ายแพ้ต่อโรคร้ายที่พรากชีวิตเด็กๆ ไปก็ทำให้เขาเจ็บปวดอย่างมาก เด็กชายวัย 9 ขวบที่ชื่อชาลี เป็นผู้ป่วยเด็กคนแรกที่เขาได้เห็นพัฒนาการของโรคร้ายจนมันคร่าชีวิตน้อยๆ นั้นไป หนุ่มน้อยเป็นเนื้องอกในสมอง มันลุกลามขึ้นเรื่อยๆ ค่อยๆ คร่าความสามารถในการขยับตัวเคลื่อนไหว คร่าความสามาถในการพูดการสื่อสาร คร่าชีวิตวัยเด็กที่สดใส และที่สุดคร่าชีวิตเด็กชายไปก่อนวัยอันควร ยังมีผู้ป่วยอีก 2 ราย ที่ริคกี้รู้สึกใกล้ชิดด้วยมากๆ ถึงขนาดกล้าถอดชุดสไปดี้และคอยอยู่ดูแลพยาบาลพวกเขาทุกครั้งที่ไปหา หนึ่งในนั้นเป็นเด็กหญิงที่ป่วยจากเนื้องอกในสมองเช่นกัน ริคกี้ไปเยี่ยมเธอตั้งยังรักษาตัวที่โรงพยาบาลจนกระทั่งได้ย้ายกลับมาที่บ้านเพื่อใช้เวลาระยะสุดท้ายของชีวิตอย่างสงบ เขาอยู่กับเธอในวินาทีสุดท้ายนั้น จับมือเธอไว้ขณะเด็กหญิงที่อ่อนแอหายใจเฮือกสุดท้าย แล้วเธอก็จากโลกนี้ไปตลอดกาล

การต้องพบเจอความเจ็บปวดเช่นนี้บ่อยครั้งเข้าทำให้ริคกี้เริ่มหดหู่ซึมเศร้า จนในเดือนกันยายน 2017 เขาเข้าพบแพทย์และได้รับการวินิจฉัยว่าอาการนั้นคือภาวะเครียด PTSD (อาการความเครียดหลังจากเหตุการณ์สะเทือนใจ) รวมทั้งเป็นโรคเครียด (Generalized Anxiety) และวิตกกังวลด้วย (Depression) นั่นเป็นครั้งแรกในรอบกว่า 3 ปี ที่ริคกี้ยอมรับกับตัวเองว่าเขาต้องการพักจากหน้าที่สไปเดอร์แมนสักระยะ

เป็นฮีโร่ไม่ง่าย…แต่เขาจะทำมันให้ดีที่สุด
ริคกี้หายไปดูแลจิตใจตัวเอง ออกกำลังกาย ควบคู่ไปกับการกินยาจนอาการเริ่มดีขึ้น เขากลับมาสวมชุดฮีโร่ปล่อยใยได้อีกครั้งในเดือนตุลาคม 2017 จิตใจเขาแข็งแรงกว่าเดิมแต่ก็ยังต้องพึ่งยารักษาอยู่บางส่วน เขาตัดสินใจลดวันออกปฏิบัติภารกิจลงบ้าง จากเมื่อก่อนที่ออกไปโรงพยาบาลแทบจะทุกวันต่อสัปดาห์ ในตอนนี้เขาพยายามลดลงให้เป็นสัปดาห์ละ 2-3 วัน แม้จะมีเวลาเจอเด็กๆ น้อยลง แต่เขาเชื่อว่ามันจะเป็นเวลาที่มีคุณภาพมากขึ้น เขาพบว่าการเจ็บป่วยนี้ทำให้เขามีจุดเชื่อมต่อกับเด็กๆ ได้ดีกว่าเดิม อย่างน้อยก็ได้รู้ว่าพอเจ็บป่วยแล้วอะไรๆ มันก็หดหู่ดูแย่ไปหมดและโรงพยาบาลไม่ใช่สถานที่น่าพิศมัยเท่าไร ใช่! เขารู้ดีเลยล่ะ เพราะฉะนั้นจึงยิ่งรู้และเข้าใจว่าจะต้องทำอย่างไรให้เด็กๆ รู้สึกสดชื่นสดใสขึ้น และนั่นคือสิ่งที่ริคกี้ ฮีโร่สไปเดอร์แมนของผู้ป่วยตัวเล็กตั้งมั่นจะทำเรื่อยไปตราบเท่าที่เขายังทำไหว

ที่มา: lovewhatmatters
ภาพ: เฟซบุ๊ก Heart of a Hero, GoFundMe, @rickymena