ลาก่อนแคปซีล กรมควบคุมมลพิษประกาศยกเลิกการใช้พลาสติกหุ้มฝาขวดน้ำดื่ม เริ่ม 1 เมษายนนี้

ยามซื้อน้ำดื่มสักขวด การได้เห็นว่าฝาขวดน้ำมีการห่อหุ้มอย่างดีไว้ทำให้รู้สึกว่าน้ำนั้นสะอาดปลอดภัย แต่ “ความรู้สึก” ของเรากลับสร้างขยะขึ้นโดยไม่จำเป็น และขยะชิ้นนั้นคือ “พลาสติกหุ้มฝาขวดน้ำดื่ม” หรือ แคปซีล จะว่าไปแล้มีอายุการใช้งานแสนสั้นเพียงจากโรงงานถึงมือผู้บริโภคจากนั้นก็จะถูกฉีกกลายเป็นขยะ ถ้าผู้ดื่มมีแก่ใจทิ้งมันลงถังขยะ มันก็จะเข้าสู่กระบวนการคัดแยกและกำจัดได้ต่อไป (หากแต่การเผากำจัดขยะก็ทำให้เกิดมลพิษตามมาเช่นกัน)

แต่ก็ต้องยอมรับว่าผู้บริโภคจำนวนไม่น้อยทิ้งขยะไม่เป็นที่ ทำให้พลาสติกหุ้มฝาขวดน้ำนี้กลายเป็นขยะมูลฝอย บางส่วนลงเอยด้วยการถูกพัดพาลงแม่น้ำลำคลอง บ้างไปอุดตันทางระบายน้ำ อันทำให้เกิดปัญหาน้ำท่วมขังเมื่อฝนตก อีกส่วนหนึ่งกลายเป็นสาเหตุการตายของสัตว์ที่เผลอกินมันเข้าไปและไม่สามารถย่อยพลาสติกนี้ได้

กรมควบคุมมลพิษและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเล็งเห็นปัญหาใหญ่ที่เกิดจากขยะชิ้นเล็กๆ ดังกล่าว ล่าสุด (13 กุมภาพันธ์ 2561) ได้ประกาศยกเลิกการใช้พลาสติกหุ้มฝาขวดน้ำดื่มแล้ว โดยมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1 เมษายนนี้เป็นต้นไป และได้ 5 บริษัทผู้ผลิตน้ำดื่มรายใหญ่ของไทยนำร่อง มารอดูกันว่าจะเป็นเจ้าไหน นับได้ว่าต้องขอขอบคุณที่ช่วยกันลดขยะ ตัดตอนปัญหาที่จะตามมา ขณะเดียวกันก็ลดต้นทุนการผลิตได้ด้วย

ทั้งนี้การใช้พลาสติกหุ้มฝาขวดน้ำดื่มไม่ได้อยู่ในข้อบังคับตามประกาศของกระทรวงสาธารณสุข ในข้อบังคับเพียงออกกฏให้ผู้ผลิตต้องบรรจุน้ำดื่มในบรรจุภัณฑ์ที่ปิดผนึกโดยรอบ แต่เมื่อเปิดใช้ ผนึกหรือส่วนปิดผนึกนั้นจะต้องเสียไป ซึ่งวงแหวนพลาสติกที่อยู่ส่วนล่างของฝาได้ทำหน้าที่นี้แล้ว หากยังไม่เปิดดื่มวงแหวนจะไม่ขาดจากกัน รับประกันความสะอาดปลอดภัยได้อยู่แล้ว แคปซีลจึงไม่ใช่สิ่งที่ชี้ว่าน้ำจะสะอาดหรือไม่ การใส่แคปซีลเข้าไปไม่ได้ทำให้คุณภาพของน้ำเพิ่มขึ้นหรือลดลง เพียงเพื่อเพิ่มความมั่นใจให้ผู้บริโภคเท่านั้น

กรมควบคุมมลพิษเผยสถิติว่าไทยมีการผลิตน้ำดื่ม 4,400 ล้านขวด/ปี ในจำนวนนี้เป็นขวดที่มีแคปซีล 2,600 ล้านขวด หรือคิดเป็นขยะพลาดติก 2,600 ล้านชิ้น รวมน้ำหนักประมาณ 20 ตัน จากการบังคับใช้ข้อบังคับคับยกเลิกพลาสติกหุ้มาขวดน้ำดื่ม คาดว่าภายในปี 2562 จะสามารถกำจัดขยะพลาสติกหุ้มฝาขวดน้ำดื่มให้หมดไปได้

 
อ้างอิง: สำนักข่าวไทย, TPBS
ภาพ: สำนักข่าวไทย