เมื่อเราต้องใช้เวลาในการทำงานมากพอๆ กับการนอนหลับพักผ่อน สถานที่ทำงานจึงควรเป็นที่ๆ เรามีความสุขเพื่อจะได้ทำงานอย่างเต็มที่ แต่ใช่ว่าทุกคนจะเลือกได้ดังใจ ในแต่ละองค์กรจึงมีทั้งคนที่มีความสุขและคนที่เบื่อหน่ายเป็นทุกข์ ซึ่งอะไรเป็นปัจจัยที่ทำให้เกิดความแตกต่างเช่นนั้น เรามากางผลสำรวจดูกันว่าสิ่งที่เรากำลังจะบอก มันตรงใจคุณมนุษย์เงินเดือนทั้งหลายบ้างหรือเปล่า

ความสุข: ทำงานที่รัก เพื่อนดี เงินเหมาะสม

ถ้าทุกองค์กรสามารถสร้างความสุขให้กับเหล่าคนทำงาน ผลงานขององค์ก็ดีตามไปด้วย และความสุขง่ายๆ ของมนุษย์เงินเดือนแทบจะทุกคน เริ่มต้นจากหนึ่งการได้ทำงานที่รัก งานที่ถนัด พอลงมือทำมันก็จะแฮปปี้ กระตือรือร้นให้งานมันออกมาสำเร็จ อันดับสองตามมาติดๆ คือเมื่องานได้ดีแล้ว เพื่อนร่วมงานก็ต้องดี หัวหน้างานก็ต้องดีมาก เพราะความสัมพันธ์เหล่านี้คือแรงจูงใจให้ร่วมทำงานผ่านไปได้ ยิ่งถ้าต้องทำงานเป็นทีมแล้ว หากเกลียดขี้หน้ากัน งานนี้คงดูไม่จืด

ส่วนเรื่องเงินใช่ว่าจะไม่สำคัญ ติดเป็นอันดับที่สาม เพราะสำหรับคนทำงานนั้น การขึ้นเงินเดือนในแต่ละปีเปรียบได้กับน้ำทิพย์ชโลมใจให้ทุ่มเททำงานต่อไป ต่อมาอันดับสี่ คือเรื่องเวลา Work Hard ก็ต้อง Play Hard งานจะมากแค่ไหน สู้ไม่ถอย แต่ก็ต้องมีช่วงเวลาพักผ่อนกับครอบครัวอย่างเหมาะสมด้วย สุดท้ายอันดับห้าคือสวัสดิการอื่นๆ นอกเหนือจากสวัสดิการพื้นฐาน เช่น กองทุนสำรองเลี้ยงชีพ จะช่วยให้พวกเขารู้สึกปลอดภัยและมีความสุขขึ้น

ความทุกข์: ระบบงานแย่ เงินน้อย งานไม่ถนัด

มีสุขไปแล้วก็ต้องมีทุกข์ด้วยเช่นกัน โดยสิ่งที่คนทำงานรู้สึกเบื่อหน่ายเป็นอันดับแรกคือระบบการทำงานขององค์กรที่ล่าช้า หลายขั้นตอน จะทำอะไรทีก็ติดขัดไปหมด กลายเป็นอุปสรรคในการทำงานที่แสนจะน่าเบื่อ ต่อมาอันดับสองคือการรอคอยการปรับเพิ่มเงินเดือน ตามคติ ‘งานเดินเพราะเงินดี’ เพราะถ้าหากทำงานมาหลายปี แต่ไม่มีวี่แววจะได้เงินเพิ่ม ทำงานไปก็ไม่มีความสุข

อันดับสามคืองานไม่เข้ากับตัวเอง ไม่ชอบ ไม่รัก ไม่ถนัด ไม่เคยได้ออกความคิดเห็นใดๆ มันก็เกิดความเบื่อหน่ายในที่สุด ส่วนอันดับสี่คือความสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมงานและเจ้านาย หากโดนเอาเปรียบ โดนกินแรง มันคงจะทำให้รู้สึกลำบากใจไม่ใช่น้อย แล้วยิ่งต้องทำงานกับหัวหน้าที่ไม่แฟร์อาจจะหมดความอดทนลงสักวัน สุดท้ายอันดับห้าคือสิทธิประโยชน์และผลตอบแทนอื่นๆ ที่ไม่ควรมองข้าม เพราะถึงเป็นเรื่องเล็กน้อยก็มีผลต่อจิตใจของคนทำงาน

อย่างนี้ต้องลาออก: ตำแหน่งไม่โต เข้าพวกไม่ได้

จากปัจจัยที่ทำให้คนทำงานไม่มีความสุขเกี่ยวเนื่องสอดคล้องไปกับการตัดสินใจลาออก โดยเหตุผลอันดับแรกที่คนทำงานขอไม่ทนคือโอกาสในการเติบโตในองค์กรน้อย ย่ำอยู่กับที่ การออกไปหางานใหม่จึงน่าจะสร้างโอกาสให้ได้มากกว่า ตามมาด้วยอันดับสอง การเข้ากันไม่ได้กับคนในที่ทำงาน ทัศนคติไม่ตรงกัน ทำให้เกิดความกดดัน งานไม่ราบรื่น ส่งผลถึงการเลื่อนขั้นและปรับเงินเดือน

เรื่องเงินยังเป็นสิ่งที่มนุษย์เงินเดือนให้ความสำคัญเป็นอันดับสาม หากเงินน้อยก็หมดกำลังใจ ค่าครองชีพทุกวันนี้ก็สูง ใช้จ่ายไม่พอ ขอไปตายดาบหน้าดีกว่า อันดับสี่ ความล่าช้า ขั้นตอนวุ่นวายในการทำงานจึงไม่เอื้อให้งานที่ออกมามีประสิทธิภาพเท่าที่ควร และอันดับสุดท้ายการได้รับมอบหมายงานที่ไม่ถนัด ต้องเสียเวลาเรียนรู้กันใหม่ จึงเลือกมองหางานที่ใช่มากกว่าจะพยายามพัฒนาตัวเอง

ข้อมูลที่กล่าวมาคงพอจะทำให้เห็นภาพรวมได้ว่า แท้จริงแล้วคนทำงานมักมีความกังวลในไม่กี่ประเด็น และส่วนใหญ่เกิดจากปัจจัยภายนอกที่หัวหน้าองค์กรควรพิจารณาดู และปรับใช้ให้ตรงจุด เพื่อสร้างงานที่มีประสิทธิภาพ ไปพร้อมๆ กับสร้างความสุขและความสัมพันธ์ที่ดีให้คนทำงานด้วย